Het was zeker 5 jaar geleden toen Klaas Koops in een interview aangaf dat de buitenlandse hulp naar Belarus snel zou afnemen. Hij moest op het matje komen bij het departement van de president. Hoe zo? Wat was er aan de hand? Er werd netjes uitgelegd dat het schier onmogelijk is om in Wit-Rusland door eigen mensen humanitaire stichtingen te hebben.
Er waren in diverse Wit-Russische NGO groepen problemen met het vinden van sponsoren, onder andere voor CIT, Children in Trouble. Deze mooie organisatie, die geleidt wordt door Jefgenie Oekrainisof, zet zich in voor kinderen met kanker en kinderen met kanker in het verleden. Geweldig!

Het is in Belarus niet veel anders dan in Nederland, egoïsme en jaloersheid tussen verschillende clubs weerhoud hen van samenwerking. Ook CIT reageerde niet positief op aanbiedingen van SRK om te helpen; de administratie samen te smelten, eventueel over te nemen, zelfs de gehele organisatie. En tot op heden…neen. Wel stond er een nieuwe dame op, genaamd Larissa.

Toen SRK haar managementteam vernieuwde en de toenmalige directeur Vera ontsloeg, zag Touch het Hart de kans schoon om Vera aan te nemen, natuurlijk zonder salaris. Vera, een super directeur met een groot hart voor kinderen, kende alle binnenlandse regels. Terwijl SRK zich meer ging richten op structurele hulp over de landelijke organisatie, meer efficiëntie door minder mensen, richt Touch het Hart en CIT zich op persoonlijke hulp aan families en kinderen. Hoelang CIT het nog uit zal houden weten we niet. De directeur is ziek, maar is afhankelijk van het salaris uit diezelfde organisatie. Touch het Hart heeft zover wij weten alleen vrijwilligers.

SRK is bijzonder verheugd dat Touch het Hart, gestart voor kinderen met kanker, zich nu ook gaat inzetten voor geestelijk gehandicapten en mindervalide kinderen. Om dit grotere vormen te laten aannemen heeft SRK toegezegd om deze organisatie te willen ondersteunen bij een betere samenwerking en een krachtiger organisatie.

Op de foto ziet u Touch het Hart tijdens het concert.